#groty nagórzyckie

Groty Nagórzyckie – sztuczne groty znajdujące się w południowej części miasta Tomaszowa Mazowieckiego przy ulicy Jana Pawła Pod Grotami, biegnącej nad Zalew Sulejowski na terenie byłej wsi Nagórzyce, obecnie dzielnicy Tomaszowa.<br> <br> Są pozostałością po podziemnej kopalni piasku szklarskiego, wydobywanego do potrzeb budowlanych i hutniczych w XVIII stuleciu i na początku XIX wieku. Groty składają się z licznych korytarzy, wnęk, zaułków i sal. Największe wyrobisko zwane "Salą Królewską" ma 30 m długości, 25 m szerokości i 3 m wysokości. Najrozleglejsza grota ma długość 120 metrów. Każda grota nosiła inną nazwę, np. Boczna, Borsucza, Chowańcza, Ciemna, Jeziorna, Niedźwiedzia, Taneczna, Złodziejska.<br> Piasek wydobywano od końca XVIII do początku XX wieku na potrzeby gospodarskie, a później dla hut szkła. Zakaz eksploatacji wydały władze carskie po zawaleniu się jednej z komór w której zginął mieszkaniec Nagórzyc. Od tamtej pory stały się lokalną atrakcją turystyczną, a po zamurowaniu wejść na długo zostały zapomniane. Ponowne zainteresowanie uruchomiło inwestycję w celu odnowienia grot przy wsparciu finansowym Unii Europejskiej. Od czerwca 2010 roku czynione były zabezpieczenia grot i przystosowania ich do zwiedzania, a z początkiem 2012 roku groty otworzyły swoje drzwi dla turystów.<br> Groty znajdują się przy ulicy Pod Grotami, gm. Tomaszów Mazowiecki, powiat tomaszowski, województwo łódzkie. Można dostać się tam komunikacją miejską, linią nr.2 z Placu Kościuszki oraz ścieżką rowerową łączącą Tomaszów z Zalewem Sulejowskim.<br> Miejsce to jest wiązane z legendą o zbójniku Madeju.